Er wordt wel eens gezegd “ogen zijn de spiegel van de ziel” en juist daar wil ik in kijken.

Doordat ik als kind veel verhuisd ben moest ik elke keer weer opnieuw beginnen. Dit maakte mij kwetsbaar maar ook gedreven. Dit heeft mij onder andere gevormd tot de fotograaf die ik vandaag de dag ben; betrokken, nieuwsgierig en gedreven.

In mijn werk staan emoties en gevoelens centraal, of het nu gaat om de mens of de natuur. Mijn thema’s zijn vaak sociaal en/of maatschappelijk. Denk hierbij aan onderwerpen die onbekend en/of onbemind zijn. Voor mij betekent fotografie een mogelijkheid om een gevoel over te brengen, te inspireren en te motiveren, maar ook een manier om mijn eigen nieuwsgierigheid te bevredigen waardoor ik mijzelf als persoon kan blijven ontwikkelen.

Mijn fotografie gaat over het verhaal en de werkelijke emoties. Wat zit er onder de ijsberg? Hoe wordt er mee omgegaan? In de samenwerking met de personen voor mijn camera vind ik iets terug van mezelf. Met mijn documentaire- en portretfotografie vertel ik een verhaal over én met mensen.

Met mijn landschapsfotografie wil ik recht doen aan de schoonheid van de natuur en het landschap en wil ik duidelijk maken dat we er zuinig op moeten zijn. Buiten zijn met mijn camera betekent voor mij een moment van rust. Een moment om de kracht van de natuur en het landschap te voelen dat steeds overeind blijft staan ondanks wat er gebeurt. Met de landschapsfotografie geef ik weer hoe ik de wereld zie en ervaar.